... —Sabes que ás veces me esquezo da súa cara? —dixo, sentándose no banco central da gamela—. Hai noites que soño con ela, sei que é a miña nai, mais o rostro que vexo non é o seu.
... Trabazo soltou o cabo da bóia, sentou na popa suxeitando o brazo do motor e dixo:
... —Co tempo todo vaise, esquécese o rostro e esquécese a voz.
... —Como? —preguntou Caldas, e o médico empezou a canturuxar:
... —Avec le teps, avec le temps, va, tout s’em va...
... Caldas recordou :
... —Iso era de Léo Ferré, verdade?
... Trabazo asentiu, e virou o pulso facendo avanzar o barco entre as bóias.
... —Léo Ferré —repetiu—. Á tua nai encantáballe.
.....
Domingo Villar
"A praia dos afogados"
Léo Ferré - "Avec le temps"
No hay comentarios:
Publicar un comentario